Edo-Tokyo open air architectural museum

Het Edo‑Tokyo Open Air Architectural Museum, verscholen in Koganei Park, voert je terug naar het Japan van vroeger. Hoe leefde en werkte de gemiddelde Japanner in nog niet zo heel lang vervlogen tijden? De huizen die je in het museum gaat zien zijn geen replica’s maar historische gebouwen die op hun oorspronkelijke plaats zijn gedemonteerd en hier terug opgebouwd werden. (Zoals in Bokrijk in Belgisch Limburg).

De meeste gebouwen dateren van rond de Meiji en Edo periode waardoor de meeste gebouwen tussen de 100 en 200 jaar oud zijn. Neem voor het bezoek iets meer dan een halve dag (exclusief reis) als je rustig wilt rondkijken en alle huizen wilt bezoeken. Maak je klaar voor een reis door de tijd.

Snel naar:

Centrale deel
Oostelijke deel
Westelijke de el
Eten en drinken in het museum
Locatie
Openingstijden en prijzen

Het Edo-Tokyo architectuur museum

Je wordt in dit museum keizerlijk ontvangen, want het ontvangstgebouw is namelijk de hal die in 1940 werd gebouwd bij het keizerlijk paleis. Deze diende voor het ontvangen van hoogwaardigheidsbekleders die op bezoek kwamen voor de viering van de 2600e verjaardag van de keizerlijke dynastie. In 1941 werd deze hal naar het museum verhuisd (toen nog Folklore museum). In dit gebouw is ook de museumshop, een bibliotheek en een deel van de collectie van het oude folklore museum te bezichtigen.

De tentoonstelling is in 3 delen opgedeeld; centraal het meest traditionele, het westelijke deel is de voorstad en het platteland, en het oostelijke deel is de stad.

Centrale deel

Zodra je de ontvangsthal verlaat zal je oog direct vallen op het mooiste gebouw (en ook het oudste), namelijk het Jisho-in Mausoleum uit 1652. Dit is werkelijk een pareltje van traditionele Japanse bouwkunst, prachtig bewaard/gerestaureerd en geschilderd in zwart en rood. De deuren van dit mausoleum worden alleen op zon- en feestdagen geopend, zodat bezoekers de binnenkant van het mausoleum kunnen bezichtigen. Dit betekent echter niet dat bezoekers het mausoleum dan kunnen betreden, je kan het enkel van de buitenkant bekijken.

Wanneer je rechtsaf slaat richting het stedelijke deel, zie je aan je rechterkant een meer dan 120 jaar oude ‘villa’ van een prominente Japanner. Deze villa behoorde toe aan de minister van financiën ten tijde van de mislukte legercoup van 1936. Deze coup was een van de stappen in Japans expansiedrang die uiteindelijk leidde tot hun betrekking in de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens deze couppoging werd Korekiyo Takahashi vermoord samen met de minister van Binnenlandse Zaken en de verantwoordelijke voor het leger. De Japanse premier werd voor iemand anders aangezien en overleefde daardoor deze couppoging. Toenmalig keizer Hirohito veroordeelde de couppoging en loyale troepen herstelden de orde.

Een leuk weetje voor bezoekende Belgen, de ramen van deze villa werden geproduceerd door Glaverbel en zijn nog origineel, je kan dit zien omdat de technologie om glas mooi vlak te gieten nog niet op punt stond wat vervormingen geeft als je door de ramen kijkt. Achter deze woning werd een deel van de oorspronkelijke tuin nagebouwd zodat je een goed idee krijgt hoe het was om in dit huis te wonen.

Naast de woning van deze ongelukkige minister, staat de inkompoort van de Date familie compleet met wachthuis. Deze poort dateert uit het begin van de vorige eeuw en geeft een idee van hoe feodale heersers hun domein afsloten. Verder vind je in dit deel nog een buitenverblijf van een welstellende handelaar in zijde en een bescheiden theehuis.

Op weg naar het stadsgedeelte zie je nog een oude brandtoren, oorspronkelijk afkomstig uit Ueno park, een stenen lantaarn en één van de lampen die op de brug naar het Keizerlijk Paleis stonden. De elektrische lamp is de originele en dateert uit 1880/1890, maar de sokkel is echter wel een replica.

Oostelijke deel

Als je bij de tram linksaf slaat wandel je door een traditionele winkelstraat, de huizen zijn voor een deel gebouwd in de Kanban stijl (signboardstijl). Alle winkelpanden hebben de originele inrichting inclusief handelswaren.Je vind hier een sojasauswinkel, papierhandel, een bar, bloemenwinkel, een kleermaker en nog meer.

De meeste huizen geven een authentieke Japanse indruk, maar de cosmeticawinkel is Europees geïnspireerd en de winkel met keukengerei gaf het idee uit een westernfilm te komen. Als je goed oplet zie je dat 1 van de huizen letterlijk de oorlog heeft meegemaakt, er is nog schade aan de voorgevel. Afkomstig van een geallieerd bombardement dat de winkel doorstond in Wereldoorlog 2.

In dezelfde straat vind je ook een eetgelegenheid (noedels), waar je alleen met cash kunt betalen. Nadat je ervaren hebt hoe de Japanse versie van de P.C. Hooftstraat/Meir aanvoelt, kan je nog even het badhuis bezoeken, maar spijtig genoeg kan je er geen bad meer nemen. Wat daar opviel is dat mannen en vrouwen gescheiden werden door een lage wand, maar dat de eigenaar of zijn vrouw een verhoogde plaats hadden zodat zij de hele badruimte konden overzien. Daarna wandel je langs een boerderij en achter het Jisho-In mausoleum door naar het voorstedelijke deel.

Westelijke deel

Eerst kom je langs een aantal huizen die zo in een voorstad van Tokyo of Osaka zouden kunnen staan. Sommige bouwstijlen doen vrij westers aan, maar binnen herken je de Japanse manier van leven. Hier zie je dat de Japanse bouwstijl langzaamaan meer en meer buitenlandse invloeden kent. Naast de Japanse bouwstijl vind je hier ook een huis dat wel heel Europees aandoet, terwijl een ander juist duidelijk beïnvloed is door de Verenigde Staten.

Binnen in de huizen zie je dat je nog altijd in Japan bent, door bijvoorbeeld de verhoogde entree waar je je schoenen uitdoet. Aan het interieur merk je wel dat westerse invloeden steeds meer en meer hun cultuur binnen drongen.

Verderop in de lus van het openluchtmuseum, bezoek je het platteland, een drietal oude boerderijen met een verhoogde graanopslag. Graan werd op een graan zolder opgeslagen om problemen met vocht en ongedierte (ratten, muizen, …) te voorkomen.

Na het bezoek aan het platteland, komen we de villa van Georg de Lalande tegen, een Duitse architect die naar Japan emigreerde, en de villa in 1910 zelf had ontworpen.. Op het gelijkvloers doet de villa dienst als restaurant.

Een andere aanrader in het museum is de Mitsui residentie, al is het maar voor de boeddhistische huistempel op de 1e verdieping (deze mag niet gefotografeerd worden). De rest van deze woning is ook de moeite waard om wat langer rond te kijken.

Het laatste huis is verbazingwekkend oud, als je het bekijkt zou je er geld opzetten dat dit naoorlogs is, eind jaren 50 of de 60-er jaren, maar het dateert van 1937 en was ooit een fotostudio. Op de bovenste verdieping kan je nog de noord gerichte ramen zien. In die periode waren elektrische lampen niet altijd even betrouwbaar. Noord gerichte ramen zorgden voor meer consistent licht aangezien de stand van de zon geen schaduwen kon creëren.

Om je bezoek op een mooie manier af te sluiten raden we je aan om even op het terras van de ontvangsthal te zitten met een drankje uit een van de automaten. Voor je vertrekt is het ook interessant om de souvenirshop te bezoeken. Hier vind je onder andere de mascotte van het museum.

Eten en drinken in het museum

Het museum heeft 2 eetgelegenheden, in het opslagmagazijn van het stadsgedeelte en in het huis van Georg de Lalande (het meest westerse huis). Het opslagmagazijn is een noedel restaurant, je kan hier udon eten van 11:00 tot 19:00. Je kan wel enkel cash betalen via een automaat. Zorg dus dat je zeker wat cash geld meebrengt. Een maaltijd hier kost niet meer dan 900 yen (€ 5.5). Daarnaast heb je nog het café, “Musashino Sabō. Van april tot september is dit open vanaf 10:30 tot 17:00, en van oktober tot maart is het café open vanaf 10:30 tot 16:30. Dit is de iets duurdere optie maar hier heb je bijvoorbeeld curry rice en hayashi rice. Als je geen grote noedel fan bent kun je deze optie dus ook zeker overwegen.

Locatie

Adres: Japan, 〒184-0005 Tokyo, Koganei, Sakuracho, 3 Chome−7−1 内都立小金井公園

Het museum is eenvoudig te bereiken met de bus of metro. Vanuit Tokyo duurt de reis ongeveer 45-60 minuten.

Vanuit Tokyo neem je de JR lijnen Chuo (tot Musashi-Koganei station) of Seibu Shinjuku (tot Hana-Koganei station). Vanaf het metrostation kun je de bus nemen naar het museum, maar het is ook mogelijk om te lopen. De route naar het museum is niet bijzonder interessant, waardoor je beter de bus kunt nemen, die je voor de ingang van het park brengt.

Omdat het een architectuurmuseum is, wandel je een groot deel van de tijd in de open lucht, en is het aan te raden je bezoek te plannen op droge dagen. Daarnaast raden we je aan om goede wandelschoenen te dragen die makkelijk aan en uit te doen zijn aangezien je veel van de huizen niet met schoenen mag betreden. Je mag bijna alle huizen betreden, maar zonder schoenen, aan de entree van elk huis zijn er legplanken waar je je schoenen tijdelijk kan achterlaten.