Hamarikyu Gardens Tokyo | met veel foto's

Op loopafstand van Shimbashi en Tsukiji ligt Hamarikyu Teien, oftewel Hamarikyu Gardens, een oase van rust waar geschiedenis en natuur elkaar prachtig ontmoeten. Ooit onderdeel van een shogunaal buitenverblijf en jachtterrein, maar tegenwoordig een tuin voor iedereen toegankelijk aan de rand van de baai van Tokyo.

Snel naar;

Geschiedenis van de tuin
Hamirikyu Gardens bezoeken
De vijvers
Locatie en toegangsprijzen

De geschiedenis van Hamarikyu Teien

De geschiedenis van deze grote tuin gaat terug tot de Edo-periode, toen het gebied nog een moerasachtig kustlandschap was aan de monding van de Sumida-rivier. In 1654 kreeg Tokugawa Tsunashige, de jongere broer van de vierde shogun Ietsuna, de opdracht om dit gebied in te polderen en er zijn buitenverblijf van te maken, genaamd “Kofu Hamayashiki“. Het werd gebruikt voor het jagen op eenden, en valkerij. Heden te dage zijn er nog steeds herinneringen aan deze activiteiten te vinden in het park.

Toen Tsunashige’s zoon, Tokugawa Ienobu, de zesde shogun werd, veranderde het verblijf in een belangrijke residentie, bekend als “Hama Goten“. Ienobu breidde de tuin uit met theehuisjes en Japanse landschappen, die later door andere shoguns weer verder werden ontwikkeld. Tijdens het bewind van de elfde shogun, Tokugawa Ienari, kreeg de tuin vrijwel haar huidige vorm, inclusief unieke zoutwaterpoelen die verbonden zijn met de baai, inclusief eb en vloed.

Later kwam de tuin in het bezit van de keizerlijke familie en werd hernoemd tot Hamarikyu. Op deze plaats werden buitenlandse ontvangen en diende het tegelijkertijd als keizerlijk toevluchtsoord. Een groot deel van de tuin werd verwoest in de grote Kanto-aardbeving van 1923, en tijdens bombardementen in de Tweede Wereldoorlog.

Na de oorlog (in 1946) schonk de keizerlijke familie de tuin aan de stad Tokio, waarna deze toegankelijk werd voor het brede publiek. Sindsdien wordt het beschouwd als een van de belangrijkste historische tuinen van Tokio. In 1948 kreeg het zelfs de status van nationaal monument.

Het park bezoeken

Terwijl aan de westkant hoge wolkenkrabbers boven de bomen uitsteken, grenst de tuin met de oostkant aan de baai van Tokio. Het uitzicht op de baai moet verbazingwekkend geweest zijn in de afgelopen eeuwen. Helaas kunnen we dat uitzicht alleen nog maar terughalen in onze verbeelding. Op 400 meter afstand zijn namelijk eilandjes uit het water gerezen, en ertussen een stenen dam ter bescherming van het park. Niet hetzelfde uitzicht als de Shoguns van weleer.

Maar laat je die wetenschap zeker niet weerhouden het park op je lijstje te zetten. Het blijft een unieke ervaring, en vanweg zijn mooie centrale locatie een uitstekende bezienswaardigheid om een dagdeel door te brengen. De tuin is veel groter dan tuinen die we reeds beschreven zoals Kiyosumi Gardens, en Koishikawa Korakuen Gardens, waardoor je er gerust wat meer tijd voor kunt uittrekken. Hamarikyu staat vol met prachtig aangelegde vijvers, indrukwekkende dennebomen die met grote zorg zijn onderhouden, keurig gemaaide grasvelden, en kleurrijke bloementuinen die per seizoen veranderen. Mis ook zeker niet de 300-jaar oude denneboom!

Vanaf Shiodome Station (Toei Oedo Line) is het ongeveer 5 minuten lopen naar de centrale ingang (Naka-no-gomon gate), of 6 minuten naar de Otemon gate bij de gelijknamige Otemon brug.

Om de hele tuin (of park als je het zo wilt noemen) te beleven kun je makkelijk 2-4 uur uittrekken. En in tegenstelling tot bijvoorbeeld Koishikawa Gardens kun je 90% van dit park ook bezoeken met een rolstoel. De meeste paden zijn vlak, met hier en daar een heuveltje waar je met een rolstoel of rollator gewoon omheen kunt.

Verder zijn er geen ‘routes’ door het park, omdat er gewoon veel te veel paden en weggetjes zijn. Kies de route die je zelf wilt!

Naast de Naka-no-gomon ingang heb je een open tuin gedeelte met bankjes waar je even op het gras kunt staan en liggen. Op andere plekken wordt het niet gewaardeerd het grasveld te betreden, maar hier is het prima. De plek zie je op de kaart met de naam: Open Square.

Vijvers en waters

Het park kent verschillende vijvers en waters, die niet allemaal werden aangelegd om met het oog te bewonderen. Enkele waren aangelegd om er makkelijker op eenden te jagen.

Shioriri no ike

De grootste en meest interessante vijver is Shioriri-no-ike (Dai sensui), en verwijst naar de zoutwater getijden. Shio betekent zout, en Ike betekent vijver, terwijl Shioru ‘ingang van zoutwater’ betekent. Deze vijver ligt aan de zuidkant van het park, dicht bij de baai, waar de water invoer en uitvoer gereguleerd kan worden.

In deze vijver bevindt zich een eilandje met een typisch japans theehuisje, Nakajima no Ochaya (Naka = binnen, Jima/shima = eiland, Ocha = thee, en Ya = huisje). Een erg unieke naam dus…. niet waar? Hmmm.. dit lijkt een terugkerend thema te zijn.

Het is toegankelijk via enkele fotogenieke houten bruggetjes.

Dit theehuisje, gebouwd op palen en half in het water, is vanwege de locatie de perfecte plek om even tot rust te komen en te genieten van de omgeving met een kopje Matcha en wat zoetigheden. Op zonnige dagen kun je buiten op het terras zitten, en op regenachtige dagen binnen. In de vijver rond het theehuisje zwemmen karpers (koi) en schildpadden die af en toe te zien zijn, en afhankelijk van het seizoen kun je hier genieten van de kersenboom in bloei in de lente, of de prachtig gekleurde esdoorns in de herfst.

Drink je liever koffie? Dan zou ik aanraden toch eens die matcha/groene thee te proberen! Want dat maakt het bezoek aan deze tuin echt af!

In de hoek van de tuin, vlakbij deze vijver heb je nog een leuk bergje.. Deze heet Fujimi Yama. Vanaf hier krijg je een mooi uitzicht over de vijver, en het park. Je kunt hier gerust even neerstrijken op 1 van de bankjes om te genieten van je uitzicht.

Shinsenza Kamoba

Anders dan Shiori no Ikea is deze vijver niet bedoeld om te genieten van het uitzicht. Deze vijver, met een klein eilandje in het midden, is aangelegd om te jagen op eenden. In de oevers van de vijver zijn smalle, lange kanalen gegraven, waar de Shoguns eenden naartoe lokten.

Aan het eind van elke kanaal staat een houten hek, met enkele gaten (soms zelfs ingebouwd in een klein heuveltje). Die gaten waren niet bedoeld om mooie plaatjes vandaan te maken, maar om pijlen door te schieten.

Deze constructies zijn herbouwd en nog steeds te bezichtigen. Bij een enkele hangt een stok die werd gebruikt om de eenden te lokken. Probeer het maar eens! Maar je mag alleen nog maar (met) foto’s schieten!

Yokobori

Het water tussen de Shiori no ike, en de baai van Tokyo heet Yokobori. Hieruit heb je meerdere mooie plekjes, inclusef een houten bruggetje (Umite-o-tsutai-bashi) die je over dit water brengt. Deze is overigens gewoon toegankelijk.

Wanneer je verder richting het noorden loopt, kom je bij een klein heuveltje terecht, genaamd Hinokuchi Yama. Ik schat de heuvel enkele meters hoog.

Bloementuin

Tussen de Waterbus halte, en de Otemon ingang van het park bevindt zich een ware bloementuin. Elk seizoen zijn de bloemen weer anders, verdeeld over 2 tuinen. De omtrek van dit gebies is toch niet mis, met ongeveer 100 meter lang, en ongeveer 100 meter breed.

300-jarige denneboom

Vanaf de bloementuin leidt een klein bruggetje langs een eeuwenoude denneboom. Net zoals verschillende delen van het park, kan het zijn dat dit gebied is afgeloten voor onderhoud.

Het gaat om een zwarte den (Pinus thunbergii) die met meerdere palen ondersteund wordt. Hij is volgens overleveringen daar geplant in de tijd van Ineobu Tokugawa.

Openingstijden, toegangsprijzen, en praktische info

De Hamarikyu gardens zijn geopend van 09:00 tot 17:00, maar toegang wordt beperkt vanaf 16:30 uur.

Gesloten: van 29 december tot 1 januari

Toegangsprijs:

300 yen per persoon,
65+ jaar: 150 yen
Alleen kinderen die in Tokyo naar school gaan krijgen gratis toegang tot 18 jaar (niet voor toeristen).
Groepen met 20 personen krijgen toegang voor maar 240 yen per persoon
Jaarpassen zijn te krijgen vanaf 1200 yen voor deze tuin. Een combinatie jaarpas voor 9 tuinen kost 4.000 yen.
Gratis toegang voor iedereen op Green Day (4 mei) en Tokyo Citizen’s Day (1 oktober).

Bezoeksduur: Een bezoek aan de tuin zal ongeveer 2-4 uur duren.